Het onderstaande verhaal gevonden naar een zoektocht over de brugloop Denemarken-Zweden. Het verhaal staat op de website van Richard Gower.

De website van Richard Gower toont zijn activiteiten als hardloper, fietser, trekker en outdoorliefhebber. Hij deelt informatie over hardloopevenementen, fietsroutes, bergwandelingen en hikes, zowel in het Verenigd Koninkrijk als daarbuiten. Daarnaast bevat de site blogs, bronnen over parkruns en details over goede doelen die hij steunt. Bezoek Richard Gower's website voor meer informatie.

Broloppet - Øresund-brug Halve marathon door Richard Gower

Wanneer : 12 juni 2000

Waar : Kopenhagen naar Malmö over de Sontbrug

Route : Vanaf het vliegveld van Kopenhagen op het eiland Amager, over de Sontbrug naar het stadscentrum van Malmö

Andere routes die worden aangedaan: (Fietsroutes) Skånespåret, Cykelspåret, Fjärilsleden,   

Eindtijd: 2:17

Dit was mijn eerste en, naar ik toen aannam, mijn enige halve marathon. Ik woonde in Malmö, een kleine en weinig inspirerende stad in het zuiden van Zweden. Ik werkte vanuit het kantoor van mijn bedrijf daar als uitvalsbasis voor reizen door de regio Scandinavië. De meeste weken nam ik een hobbelige boottocht van 45 minuten naar Kopenhagen om bij ons grotere kantoor en de luchthaven te komen.

De Øresundbrug die nu Zweden met Denemarken verbindt, werd destijds gebouwd. In juni 200, vlak voor de officiële opening, organiseerden ze een halve marathon over de brug van Kopenhagen naar Malmö. Destijds was het het grootste georganiseerde hardloopevenement ooit en het zorgde voor veel opwinding in de regio. Hoewel ik geen hardloper was, wilde ik mezelf graag vermaken en me aanpassen aan de lokale bevolking. Mijn Zweedse collega's waren aardig genoeg, maar ik had nooit echt het gevoel dat ik erbij hoorde. Dus toen een groot deel van het kantoor besloot om mee te doen aan de race, schreef ik me meteen in.

Op de ochtend van de run nam ik een vroege bus van het stadscentrum van Malmö naar de startlijn op het vliegveld van Kopenhagen. Mijn belangrijkste herinnering was van ongeveer honderd mannelijke hardlopers die in een rij stonden opgesteld tegen de zeewering om voor de race te plassen. Ze stonden ook op de aanvliegroute van binnenkomende vliegtuigen, waardoor de piloten behoorlijk wat aandacht kregen toen ze landden.

De eerste 4 km van de route was in een tunnel die onder de zeestraat door leidde. Mijn startpositie was behoorlijk ver achterin de menigte en de tunnel had al een sterke geur van BO. De tunnel kwam uit op Peberholm, een door de mens gemaakt eiland dat was gebouwd om het auto- en treinverkeer te splitsen op het bovenste en onderste dek van de brug. Vanaf hier klom de route gestaag omhoog naar het hoge middengedeelte over de belangrijkste scheepvaartroute naar de Oostzee.

De top van de brug was enigszins surrealistisch. We stonden boven op de zee met land van meerdere mijlen in beide richtingen. Letterlijk het hoogtepunt van de race. Vanaf hier was het een even gestage afdaling naar de Zweedse kust, gevolgd door de laatste 3 mijl naar het centrum van Malmö.

Ik was opgetogen dat ik de race had uitgelopen. In tegenstelling tot vandaag had ik nog geen 5 andere races gepland en het zou nog 6 jaar duren voordat ik het hardlopen weer zou proberen. Tegen de tijd dat ik me had ingeschreven voor mijn 2e halve marathon, was de Broloppet afgelopen en werd hij pas weer geopend in 2010 voor het 10-jarig jubileum.

Links: Broloppet (Wikipedia) , Blogbericht van Ed Debevec